Hekalot to starożytny system mistycyzmu żydowskiego. Aktualnie jestem w trakcie tłumaczenia głównego traktatu, z którego czerpiemy dziś wiedzę o tej tradycji [całość jest już dostępna tutaj] – “Hekalot Rabbati” (dosł. “Pałace Większe”) – którego krótką analizę już kiedyś opisałem (klik!). Z racji tego, że wiele uwagi poświęcaliśmy ostatnio tematowi Magii Enochiańskiej, a w tym aniołów i pracy z nimi, postanowiłem udostępnić fragment traktatu, ukazujący naturę tych istot według starożytnych rabinów. Chciałbym podkreślić, że anioły w systemie enochiańskim są ukazane jako zimne i bezwzględne. Pod tym względem Enochia ma wiele wspólnego z Hekalot. Jak zobaczycie, poniższy fragment ukazuje losy niejakiego Lupina Cezara, który (jak widać w sekcji 117) w obecności niebiańskich istot niewłaściwie wyraził swoją wolę. Niezależnie od tego, czy taka postać istniała rzeczywiście, czy też jest jedynie fikcyjna, niechaj poniższy tekst będzie przestrogą dla osób zainteresowanych pracą z aniołami, które nie są takimi aniołkami, jak się niektórym wydaje.

Tłumaczenie powstało na podstawie angielskiej wersji “Hekalot Rabbati” w wykonaniu śp. Mortona Smitha oraz z pomocą hebrajskiego oryginału. W niektórych miejscach tekst może wydawać się niezrozumiały, aczkolwiek jest to celowy zabieg z mojej strony, albowiem chciałem zachować archaiczny styl tekstu. Imiona występujące w tekście pozostawiłem w zapisie angielskim. Wszystkie cytaty z Biblii zaczerpnąłem z polskiego tłumaczenia Jakuba Wujka, z 1599 roku. Zapraszam do lektury.

Hekalot Rabbati, rozdział 5:

[107] Rzekł Rabbi Ishmael: Był to piąty dzień tygodnia, gdy przybyły tam marne wieści z wielkiego miasta Rzymu, mówiące: „Czterech mężczyzn z pośród możnych Izraela zostało pojmanych – Rabbi Simon ben Gamaliel, Rabbi Ishmael ben Elisha, Rabbi Elazar ben Dama i Rabbi Judah ben Baba; a ośmiu tysięcy uczniów z Jerozolimy będzie ich okupem.”

[108] A gdy Rabbi Nehunya ben Hakkanah zobaczył to rozporządzenie, sprawił, że natychmiast zszedłem do Merkaby i wypytałem Surya, Księcia Obecności. I rzekł on do mnie: „Spisał niebiański sąd sprawiedliwości dziesięciu mężczyzn i oddał ich do Samaela niegodziwego, geniusza Rzymu, mówiąc: ‘Idź i zniszcz uda i ramiona każdemu dobremu członkowi możnych Izraela, aby dopełnić dekret’ [Wj. 21:16]: „Kto by ukradł człowieka i sprzedał go, gdy udowodni mu się występek, niechaj śmiercią umrze.” A synowie Jakuba ukradli Józefa, brata ich, i sprzedali go, cóż winne było poczynić w ich sprawie? Natychmiast dano władzę Samaelowi, aby zniszczył dziesięciu możnych na ich miejsce, w celu dopełnienia dekretu. A zemsta, aby wziąć na nim odwet, jest nałożona na niego, dopóki nie przyjdzie czas, gdy [Iz. 24:21] ‘w ów dzień nawiedzi Pan wojsko niebieskie na wysokości,’ bowiem winien on zostać ścięty i zrzucony na Ziemię, on i każdy z książąt królestw niebieskich, niczym kozy i owce w Dniu Pojednania.”

[109] Rzekł Rabbi Ishmael: A wszystkie te ostrzeżenia, wszystkie te warunki, zostały ustanowione i dane do zrozumienia Samaelowi niegodziwemu, a on rzekł, ‘Zabrałem tylko wszystko to, co zostało mi zapewnione, że dziesięciu możnych ma zostać zgładzonych, a mianowicie: Rabbi Akiba ben Joseph, Rabbi Judah ben Baba, skryba Rabbi Jeshbab, Rabbi Hananya ben Teradyon, tłumacz Rabbi Hozpit, Rabbi Elazar ben Shammua, Rabbi Hanina ben Hakinai, Rabbi Ishmael ben Elisha, Rabban Simon ben Gamaliel, Rabbi Eliezer ben Dama.’

[110] Rzekł Rabbi Ishmael: Cóż wtedy zrobił Zoharariel, Pan Bóg Izraela? Z powodu gniewu, którym był wypełniony, a którym darzył Samaela mającego przed sobą te wszystkie warunki, wtem nie wystarczyło [Mu cierpliwości], by powiedzieć do skryby: „Napisz rozporządzenie kary i wielkich plag, mocnych i okrutnych, przeraźliwych i okropnych, ciężkich i nikczemnych, przeciw niegodziwemu miastu, Rzymowi.” Nie, On Sam natychmiast wziął papier i zaczął pisać na papierze. I w ten sposób napisał On o dniu pomsty, który jest przeznaczony i nałożony na niegodziwe miasto, Rzym. „Jedna chmura przybędzie i pozostanie nad Rzymem sześć miesięcy, i będzie lać płynną zarazą na człowieka, na zwierzę, na srebro, na złoto, na wszystkie owoce i na wszelkiego rodzaju metale. A następnie kolejna chmura przybędzie, odpędzi poprzednią i zajmie jej miejsce przez sześć miesięcy, i będzie lać zarazą trądu, świerzbu, ospy i wszelkiego rodzaju chorobami, acz tylko na niegodziwe miasto Rzym, aż przyjdzie czas, gdy człowiek powie do swojego rówieśnika, ‘Spójrz, oto niegodziwe miasto Rzym, ono, i wszystko co w nim zawarte, będzie twoje za jeden grosz,’ a on mu odpowie, ‘Nie chcę go.’”

[111] Rzekł Rabbi Ishmael: Gdy przybyłem i dałem tego świadectwo [które otrzymałem] z przed tronu chwały, wszyscy [moi] koledzy uradowali się i uczynili ten dzień przed Rabbim Nehunya ben Hakkanah dniem ucztowania i radości; i co więcej – Patriarcha sam rzekł w swej radości, „Przynieście do nas wszelkiego rodzaju instrumenty muzyczne i będziemy pić wino w ich towarzystwie, ponieważ Zoharariel, Pan Bóg Izraela, z pewnością zemści się i uczyni cuda oraz cuda cudów nad niegodziwym miastem Rzymem, a my będziemy się weselić z zachwytu harfą i fletem.

[112] Rzekł Rabbi Ishmael: Co wtedy zrobił niebiański sąd sprawiedliwości? Natychmiast wydali polecenie aniołom męki, a te schodząc, wykuły na Lupinie Cezarze całkowitą destrukcję; i nie pozostał w całym jego pałacu żaden zbieg, ani ocalały, a Rufa, jego żona z lat młodości, i wszystkie jego kochanki, i wszystkie jego służki, i wszystkie jego konkubiny zostały rzucone trupem na ziemię przed nim, a wszyscy jego synowie, i wszystkie jego córki, i wszystkie uciechy dla jego oczu zostały porwane na kawałki i rozrzucone [martwe] przed nim.

[113] Rzekł Rabbi Ishmael: Co się stało z tym mężczyzną samym w sobie? Został upokorzony i uczyniony źródłem pogardy z powodu jego zmarłych, że zawsze leżeli przed nim. A gdyby kiedykolwiek ktoś wyciągnął ręce by zabrać jednego ze zmarłych od Lupina Cezara, aby położyć go na marach i zabrać go, by go pochować, wtedy otchłań połknęłaby to ciało, a gdy chowający wycofałby swoje ręce, otchłań ponownie by je zwymiotowała. W ten sposób jego zmarli leżeli zawsze przed nim; a co więcej – cuchnęli i śmierdzieli w całym jego królewskim pałacu, i był on zawstydzony przed książętami którzy przybyli i odeszli z przed jego oblicza.

Rozdział 6:

[117] Rzekł Rabbi Ishmael: Surya, Książę Obecności, odezwał się do mnie [mówiąc]: „Przyjacielu, dlaczego cała ta hańba, cała ta zniewaga i cały ten wstyd przytrafiły się temu niegodziwcowi? Z powodu Rabbiego Hananya ben Teradyona. Bowiem gdy nadszedł dzień, na który zaplanował jego egzekucje, [niektórzy z jego sług] rzekli do niego, ‘Panie Cezarze, odwołaj [wyrok który] żeś [wydał] na tego mędrca, tak by nie został zabity.’ [Ale] on odrzekł, ‘Niechaj zginie. Bowiem gdybym ja i cała moja rodzina, tak, nawet gdyby cały Rzym został zniszczony razem z nim – nawet w tej sytuacji nie zmieniłbym swojego zdania.’”

[118] Rzekł Rabbi Ishmael: Surya, Książę Obecności, odezwał się do mnie [mówiąc]: „Przyjacielu, powiem ci, dlaczego władza tego niegodziwca była tak wielka: Ponieważ on pochodzi z linii Esau’a niegodziwego i przez to przypieczętował on, wzmocnił i utwardził swe serce.”

[119] Rzekł Rabbi Ishmael: Surya, Książę Obecności, odezwał się do mnie [mówiąc]: „Przyjacielu, powiadam ci, nie będziesz zasmucony tą śmiercią, którą odejdziesz do miejsca swego wiecznego spoczynku, już bowiem Zoharariel, Pan Bóg Izraela, wypełnił Swe usta śmiechem z tego niegodziwego człowieka i rzekł: ‘Na chwałę wzniosłości straszliwego pałacu w którym zamieszkuję, i na tron Mojej chwały, który darzę troską, a którego nie opuszczam od [czasu] jego stworzenia i na wieki wieków: W piekle, z ręki Rabbiego Hananya ben Teradyona, sprawię, że ten niegodziwiec posmakuje smaku płomieni ognia i żarzących się węgli Cherubów, Ofanim i Świętych Bestii.’”

[120] Rzekł Rabbi Ishmael: Surya, Książę Obecności, odezwał się do mnie [mówiąc]: „Przyjacielu, powiem ci, co poczynił wtedy czysty blask chwały blasku ‘Uzhaya, Pana Boga Izraela. Tego czasu wydał mi On polecenie i zszedłem, wypędziłem i wygnałem Lupina Cezara z jego pałacu, w którym spał w czasie nocy, i zabrałem go do chlewu i psiej budy, i śpiącego położyłem go [tam], i przyniosłem Rabbiego Hananya, i śpiącego położyłem go w pałacu Lupina Cezara. Następnego dnia przyszli egzekutorzy, którym wydano polecenie w sprawie Rabbiego Hananya w tym celu: ‘On siedzi i czyni cuda w szkole oraz naucza prawa możnych Izraela. Ściąć mu głowę!’ Lupinus Cezar wyglądał dla nich jak Rabbi Hananya ben Teradyon i odcięli mu głowę. A Rabbi Hananya ben Teradyon zawiązał sobie koronę jego królewskości i władał niegodziwym miastem Rzymem na podobieństwo Lupina Cezara sześć miesięcy, i zabił w nim sześć tysięcy biskupów, tysiąc biskupów na miesiąc.

[121] I coś w formie Rabbiego Hananya ben Teradyona zostało wtedy umieszczone w obliczu ludzi niegodziwego miasta Rzymu, i pochwycili to oni, i wrzucili to do ognia. A kim był ten, którego wrzucili do ognia? Lupinem Cezarem. Bowiem gdy został zabity, w niebiańskim sądzie sprawiedliwym został ożywiony na nowo. I pochwycili go i wrzucili do ognia, i cierpiał on będąc w samym środku niepohamowanego ognia. A po tym działaniu, wyszli oni z siódmego nieba ze wszystkimi dziesięcioma mędrcami Izraela, głosząc i mówiąc w niebiańskim sądzie sprawiedliwości: ‘Co do zamiaru, który niegodziwe miasto Rzym stworzyło przeciw możnym Izraela, aby ich zniszczyć, Zoharariel, Pan Bóg Izraela, zgodził się, ale nawet pośrednictwo serca, którym Rzym pośredniczył przed jego dziećmi, jest dla nich ciężarem, jak gdyby go dokonali.’”

Autor: Frater L.V.X.
Pierwszy raz opublikowano: 11.11.2014
Edycja: 17.02.2016