Natura A∴A∴
Alan Chapman
A∴A∴, w formie zapoczątkowanej przez Aleistera Crowleya, jest anomalią wśród magicznych zakonów. Nie posiada ono systemu świątynnego; zakon ten działa całkowicie na bazie relacji nauczyciela i ucznia. Sprawiło to, że jakakolwiek idea organu zarządczego jest niemożliwa, a wszelkie twierdzenia o członkostwie lub autentyczności swojej linii przekazu wątpliwe. Od śmierci Crowleya jest tylko jedno prawdziwe źródło nauk A∴A∴: pisma Crowleya.
Choć możliwe jest nabycie materiału instrukcyjnego A∴A∴ i pracowanie z nim samemu, wielu kłóciłoby się, że nie oznacza to członkostwa, skreślając A∴A∴ jako zbyt ambitną próbę nowego rodzaju zakonu, który jest obecnie niczym więcej jak ciekawym przypisem w okultystycznej historii dwudziestego wieku.
Jednakże, tak jest tylko wtedy, gdy zakładamy, że A∴A∴ miało być zakonem magicznym w powszechnym sensie. W Gwieździe na Horyzoncie, Crowley opisuje A∴A∴ w ten sposób:
Zakon składa się z jedenastu szczebli czy stopni, numerowanych następująco: tworzą one kolejno trzy grupy, Zakon S. S., R. C., i G. D.
Zakon S. S.
Ipsissimus ……………………..10 ○ = 1 □
Magus ………………..…………9 ○ = 2 □
Magister Templi ……….……..8 ○ = 3 □Zakon R. C.
(Dziecię Otchłani — łącznik)
Adeptus Exemptus ……………7 ○ = 4 □
Adeptus Major ………………..6 ○ = 5 □
Adeptus Minor ……..………. 5 ○ = 6 □Zakon G. D.
(Dominus Liminis — łącznik)
Philosophus …………..………4 ○ = 7 □
Practicus …………….…………3 ○ = 8 □
Zelator ………………….………2 ○ = 9 □
Neophyte ……………..……….1 ○ = 10 □
Probationer …………..……….0 ○ = 0
W “Zapisie o A∴A∴” natomiast, Crowley utożsamia A∴A∴ wyłącznie z Zakonem S.S., czy też z trzema końcowymi stopniami powyższego schematu. Faktycznie, choć A∴A∴ wciąż jest tematem licznych debat, istnieją dwa ogólnodostępne pełne tytuły zakonu: Argentum Astrum (z łaciny to “Srebrna Gwiazda” [Silver Star]) oraz Astron Argon (z greki, “Lśniąca Gwiazda” [Shining Star]).
Oto co Crowley miał do powiedzenia na temat S.S.:
Społeczność ta posiada Szkołę, w której każdy spragniony wiedzy zostaje instruowany przez samego Ducha Mądrości; a wszystkie tajniki natury są zatrzymane w tej szkole dla dzieci światła. Szkoła ta naucza perfekcyjnej wiedzy o naturze i o ludzkości. To z niej właśnie wszelkie prawdy rozchodzą się po świecie; ona jest szkołą wszystkich poszukujących mądrości, i tylko w tej społeczności znajduje się prawda oraz wyjaśnienie każdego misterium. To najbardziej tajemne ze wszystkich stowarzyszeń, a jednak posiada swoich członków w wielu kręgach; nie ma takiego Ośrodka Edukacji, którego działalność nie jest wynikiem obecności jednego z nas. Od zawsze istniała zewnętrzna szkoła, bazująca na wewnętrznej, a zatem, istniało ukryte zgromadzenie, społeczność Wybranych, poszukujących światła i mających ku niemu skłonność, i ta wewnętrzna społeczność była Osią R.O.T.A.-y. Wszystko, co jakiś zewnętrzny zakon posiada w symbolizmie, ceremonii i rytuale, jest wyrażonym na zewnątrz słowem tego ducha prawdy, który zamieszkuje w wewnętrznym Sanktuarium. Różnice między zakonami zewnętrznymi nie stanowią żadnej blokady dla tego wewnętrznego.
Oraz:
Nie należy wyobrażać sobie, że to ugrupowanie przypomina jakiekolwiek tajne stowarzyszenie, spotykające się o określonych godzinach, wybierające liderów i członków, zjednoczone specjalnymi przedmiotami. Wszystkie grupy, czymkolwiek by nie były, mogą tylko pochodzić od tego wewnętrznego, oświeconego kręgu. Społeczność ta nie zna żadnych formalności, istniejących w zewnętrznych kręgach, w działalności człowieka. W tym królestwie mocy giną wszelkie widoczne formy.
L.V.X. jest Mocą wiecznie obecną. Największy człowiek swoich czasów, sam przywódca, nie zawsze zna wszystkich członków, lecz gdy tylko osiągnięcie czegoś stanie się konieczne, z przekonaniem znajduje on ich przy swoim boku.
Stowarzyszenie to nie ma zewnętrznych barier. Każdy kandydat jest jak pierwszy, ofiaruje się innym bez uprzedzeń i zostaje przyjęty przez innych bez zazdrości.
Jak widać, nie jest to jakikolwiek istniejący fizycznie zakon, a co dopiero grupa ludzi z bezpośredniej linii inicjacyjnej Crowleya. S.S. to nie zakon założony przez Crowleya, a jedynie termin, jakiego użył do jego opisania; system stopni, ćwiczenia i A∴A∴ jako standardowy zakon, to po prostu materialne odzwierciedlenie (lub zewnętrzny wyraz), mający stanowić środek wstąpienia do S.S., tak jak jakakolwiek inna droga do “oświecenia”, w tym np. Buddyzm, Sufizm, Gnostycyzm itp.
Co zatem z określonym schematem A∴A∴, z jego trzema zakonami i jedenastoma stopniami? Crowley pisze:
Należy stwierdzić, że te Stopnie nie są koniecznie osiągane w pełni, w ścisłym porządku, lub zmanifestowane w całości na wszystkich płaszczyznach… Podany zarys tych kilku sukcesywnych kroków jest poprawny; dwa przełomowe doświadczenia — Anioła i Otchłani — są nieuniknionymi aspektami każdej drogi. Inne zadania nie zawsze są wypełniane w podanej tutaj kolejności; pewien człowiek, przykładowo, może posiąść wiele jakości charakterystycznych dla Adeptusa Majora, a i tak może mu brakować niektórych tych, które są odpowiednie Practicusowi.
W następnym paragrafie, zastosowanie A∴A∴ jest podane w konwencjonalnym sensie, wedle schematu:
Naturalne predyspozycje jednostek znacznie od siebie odbiegają. Zmarły już Sir Richard Jebb, jeden z największych uczonych czasów współczesnych w klasycyzmie, był z matematyki tak kiepski w stosunku do przeciętnych uczniów, że pomimo ciągłych starań nie mógł zdać wstępnego egzaminu na Cambridge – co potrafią zwykle najbardziej tępe umysły. Był za to tak bardzo szanowany w swojej dziedzinie, że ubłagano specjalną “Łaskę”, by przyznać mu zaliczenie. Podobnie genialny Egzorcysta może być beznadziejnym Dywinatorem. W takich wypadkach A∴A∴ odmawia odejścia od swojego systemu; zmuszono by Aspiranta, do pozostania przy tej Barierze, aż uda mu się ją zniszczyć, nawet jeśli nowa inkarnacja byłaby konieczna, by mu na to pozwolić. Jednak żadna techniczna porażka, niezależnie jakiego typu, nie może powstrzymać go przed wykonaniem Dwóch Krytycznych Zadań, wszak sam fakt jego inkarnacji dowodzi, że złożył Przysięgę, która dała mu przywilej osiągnięcia Wiedzy i Konwersacji Świętego Anioła Stróża oraz anihilacji swojego Ego. Ktoś może być więc w istocie na stopniu Adeptus Minor albo nawet Magister Templi, ale odmówić oficjalnego uznania przez A∴A∴ jako Zelator wskutek (załóżmy) defektu nerwowego, uniemożliwiającego mu przyjęcie Postawy, która byłaby “stabilna i luźna”, jak wymaga tego Zadanie tego stopnia.
Oczywistym jest więc, że członkostwo w S.S. zależy wyłącznie od wypełnienia przez maga dwóch zadań: zyskania Wiedzy i Konwersacji Świętego Anioła Stróża oraz Przekroczenia Otchłani.
Dołączając do S.S.:
Wszyscy Członkowie tego Zakonu są upoważnieni do otwierania Zakonów w formie zależnych od nich linii zakonów R. C. i G. D., aby pokryć metody wyzwolenia i iluminacji nierozważane przez oryginalny (lub główny) system. Wszystkie takie zakony muszą jednak być założone w harmonii z A∴A∴, co tyczy się podstawowych zasad.
Crowley, wraz z Georgem Cecilem Jonesem, założył A∴A∴ gdy tylko osiągnął stopień Mistrza Świątyni i dołączył do S.S. (lub właściwego A∴A∴). Cytat wyżej można więc uznać jako twierdzenie Crowleya o swojej prawomocności do otwarcia zakonu, bazując na dwóch zadaniach maga. Te istniały zaś jeszcze przed crowleyowskim schematem A∴A∴ – zobacz, przykładowo, Księgę Świętej Magii Abramelina Maga (Mathers, 1976) dla piętnastowiecznego zilustrowania pierwszego zadania.
Innymi słowy, system stopni, zadania danych stopni, różne techniki i ćwiczenia, warunki, imiona oraz użyty symbolizm są tym, co Crowley uważał za pomocne dla aspiranta S.S. środki do wypełnienia dwóch zadań. Jeszcze lepiej podkreślone jest to przez Crowleya, gdy pisze:
Każdy neofita Zakonu (lub, jak mówią niektórzy, jakakolwiek osoba) ma prawo przyjąć Stopień Mistrza Świątyni poprzez złożenie Przysięgi Stopnia.
Choć możliwe jest ukończenie tych dwóch zadań za pomocą nauk Crowleya, to przynależność do S.S. nie jest ani zależna od jego tekstów, ani zastrzeżona dla jakiejś autentycznej linii przekazu.
Jakiekolwiek dyskusje odnośnie prawdziwej linii A∴A∴ lub czy członkiem można nazwać osobę pracującą samodzielnie z materiałem pisemnym, a także o prawidłowej interpretacji nauk Crowleya, nie mają nic wspólnego z S.S. (czy właściwym A∴A∴).
Podsumowanie
- Faktyczne A∴A∴, w zakonie stworzonym przez Crowleya odpowiada Zakonowi S.S.
- Członkostwo w S.S. wymaga ukończenia dwóch zadań: kontaktu ze Świętym Aniołem Stróżem i Przekroczenia Otchłani.
- Cała reszta zadań, ćwiczeń, tekstów, symboli i nauk została dana nam przez Crowleya jako materiał przydatny, ale nie niezbędny, do wypełnienia dwóch głównych zadań.
Dwa Zadania
Istotne jest zrozumienie, że te dwa zadania są faktycznie częścią jednego procesu; to nie kwestia zastosowania konkretnej metody i otrzymania wymaganego rezultatu. Crowley opisuje ten proces, względem swojego zakonu, przy omawianiu jego wstępnych ćwiczeń:
W ten sposób [mag] właściwie przygotuje się do przełomu swojej kariery w Zakonie – osiągnięcia Wiedzy i Konwersacji Świętego Anioła Stróża.
Jego Anioł doprowadzi go następnie do szczytu Zakonu R. C. i sprawi, że będzie gotowy na niewysławialny terror Otchłani, leżącej między Ludzkością i Bogiem; nauczy go Wiedzy o tym cierpieniu, Odwagi do podjęcia się tego losu, Woli owej katastrofy, a także zachowania Milczenia na wieki, gdy już dokona aktu unicestwienia.
To nie Człowiek wychodzi z Otchłani, lecz Gwiazda zaszczyca Ziemię, a nasz Zakon ponad tą Otchłanią raduje się, że Bestia spłodziła kolejne Dziecię w Łonie Naszej Pani, Jego konkubiny, Szkarłatnej Kobiety, BABALON. Nie ma potrzeby instruowania tak narodzonego Dziecka, bowiem w Otchłani zostało oczyszczone z wszelkiej trucizny osobowości; jego wzejście na szczyt, w odpowiednim czasie, jest pewne, a nie potrzebuje ono okresów czasowych, gdyż świadome jest, że wszystkie warunki są niczym więcej, jak tylko tworami jego wyobraźni.
Moment, gdy mag dojdzie do WiKŚAS, to moment, w którym wprawiony zostaje w ruch proces ostatecznie prowadzący do zostania przez maga członkiem S.S. (Należy tu pamiętać, że mag nie musi widzieć tego dokładnie w takim świetle – stosujemy tu arbitralny symbolizm Crowleya).
Anioł zaprowadzi maga do otchłani bez względu na to, czy ten tego chce, czy nie. Oczywiście, będąc już w obliczu zadania mag wciąż może odmówić dokonania przekroczenia. Jednakże, w takim razie to tutaj on lub ona pozostanie na wieki, stojąc z utratą siebie twarzą w twarz, albowiem nie ma możliwości odwrócenia tego procesu.
A∴A∴ jako Model Rozwojowy
Plan Crowleya nie jest więc tylko obiektem działań, muszących być spełnionymi w celu awansu wewnątrz zakonu; to tak naprawdę kwestia poboczna. A∴A∴ funkcjonuje jako mapa lub model rozwojowy, którego możesz użyć do mierzenia własnego postępu podczas przechodzenia procesu wprawionego w ruch po osiągnięciu Wiedzy i Konwersacji Świętego Anioła Stróża.
Schemat A∴A∴ może być widziany następująco:
Stopnie w Zakonie G.D. oraz R.C. pełnią także inną funkcję względem magicznego rozwoju. Po tym, jak Zadanie Drugie jest ukończone, a mag dołączył do S.S., mówi się nam:
Każdy aktywny Członek Zakonu przekraczając Otchłań zniszczył wszystko czym jest i wszystko co ma; lecz gwiazda jest zesłana z Niebios aby oświecić Ziemię, tak by mógł on posiąść wehikuł, w którym może komunikować się z ludzkością. Jakość i pozycja tej gwiazdy, a także jej funkcje, są wyznaczone przez naturę inkarnacji przez niego przebytych.
To powiedzenie w mocno symboliczny sposób, że mag może od teraz funkcjonować bez obciążeń ego. Jeśli uznamy za fakt, że Drzewo Życia (na którym bazuje hierarchia A∴A∴) jest kompletną mapą wszechświata, do której mogą zostać przypisane wszelkie zjawiska, to i mag może być przypisany do najbardziej odpowiadającej jego osobowości sfery lub liczby na drzewie. Przykładowo, gdy Crowley ukończył Zadanie 2, “został wrzucony do Niebios Jowisza”; czyli, innymi słowy, Sfera 4 (Chesed) odpowiada na Drzewie Życia takiej idei, jaka najlepiej opisuje Aleistera Crowleya jako osobę. Podobnie, uczeń Crowleya został wrzucony do Sfery Elementów, czy idei numer 10 (Malkut), ponieważ to najlepiej opisuje go jako osobę.
Po przekroczeniu otchłani, żadna idea poniżej otchłani nie jest uważana za lepszą od drugiej; innymi słowy, wszystkie sfery są równe gdy chodzi o “wrzucenie” do nich. Niższe stopnie są hierarchią tylko wtedy, gdy pracujesz z ćwiczeniami Crowleya.
Warto zauważyć, że zadania stopni powyżej otchłani, podobnie jak dwa zadania poniżej otchłani, są formami opisu magicznego procesu i w związku z tym nie powinny być rozumiane dosłownie. Opis tych zadań, a także co oczekiwać po przekroczeniu otchłani, znajdziesz w “Gwieździe na Horyzoncie”.
Źródło: The Blood of the Saints, Alan Chapman & Duncan Barford, Heptarchia Press, 2009.
Twórcy projektu Ipsissimi nie posiadają żadnych praw do powyższego tekstu.
Ipsissimi 